Strona 7 z 17
* * *
Wilki nie budzą uśpionych drzew.
Niosą pod powiekami wymodlony księżyc.
Opowiadają aksamitem łap roztańczonym trawom
O radosnej tęczy krętych traktów.
Wykrzykują swój strach przed obrożą
I wiernością wyliczoną długością łańcucha.
* * *
Wölfe wecken nicht die eingeschlafenen Bäume.
Sie tragen unter den Lidern den erflehten Mond.
Erzählen mit dem Samt der Pfoten den ins Tanzen geratenen
Gras
Vom fröhlichen Regenbogen der Schleichwege.
Heulen ihre Furcht vor dem Halsband heraus
Und vor einer Treue die sich an der Kettenlänge mißt.
